[ Pobierz całość w formacie PDF ]
te sur min honorojn, kaj neniu tago pasis, kiu ne alpor-
tis novan pruvon pri ilia amo al mia princino, la unika,
la unusola Deja Toris.
249
PRINCINO DE MARSO
eLIBRO
En ora kovejo sur la tegmento de nia palaco kuÿis
ne¸blanka ovo. Dum preskaû kvin jaroj dek soldatoj el
la jedaka gvardio konstante staris apud ¸i, kaj kiam mi
estis en la civito, çiutage Deja Toris kaj mi staris manon
en mano antaû nia sanktejo, pensante pri la estonteco,
kiam la delikata ÿelo rompi¸os.
Neta en mia memoro estas la nokto, kiam ni sidis tie,
babilante pri la romanca sorto, kiu kunligis niajn du vi-
vojn, kaj pri la mirigaîo venonta por pliintensigi nian
feliçon kaj plenumi niajn esperojn. En la malproksimo ni
vidis la brilblankan lumon de alvenonta aviadilo, sed
neniel ni atribuis grandan signifon al vidindaîo tiel ordi-
nara. Fulmrapide ¸i veturis al Heliumio, ¸is fine ¸ia ega
rapideco komencis esti signifoplena. Briligante signalojn
por montri, ke ¸i portas komunikojn por la jedako, ¸i
cirkle veturis senpacience, atendante la patrolan aviadi-
leton, kiu portos ¸in al la palacaj dokoj. Dek minutojn
post ¸ia alveno al la palaco oni postulis mian çeeston en
la konsilantara çambrego, kiun mi trovis homplena.
Sur la trona estrado trovi¸is Tardos Mors, kiu paÿis
tien kaj reen kun streçita viza¸o. Kiam çiu okupis sian
sidlokon li turnis sin al ni.
Hodiaû matene famo atingis la diversajn registarojn
de Barsumo, ke la intendanto de la atmosfera fabrikejo
faris neniun radian raporton jam de du tagoj kaj ke ri-
250
PRINCINO DE MARSO
eLIBRO
petitaj komunikoj al li, el dudeko da çefurboj, ricevis
neniun respondon. La ambasadoroj de la aliaj nacioj
petis nin okupi¸i pri la afero kaj rapide sendi la helpin-
tendanton al la fabrikejo. Dum la tuta tago mil aviadiloj
serçis lin, kaj unu îus revenis kun lia kadavro, kiun oni
trovis, terure hakita, en la kavoj sub lia domo.
Ne necesas akcenti la gravecon de tio por ni, Bar-
sumanoj. Necesus monatoj da laboro por penetri tiujn
gigantajn murojn. Ne ekzistus motivo por timo, se la
motoro de la pumpilaro bone funkcius, kiel jam de plu-
raj jarcentoj ¸i funkciis. Sed fakte ni treege timas. La me-
zuriloj indikas rapide malplii¸antan aerdenson sur çiuj
regionoj de Barsumo. La motoro çesis funkcii. Sinjoroj,
maksimume ni povos vivi ankoraû tri tagojn.
Dum pluraj minutoj regis absoluta silento. Poste levi-
¸is juna nobelo, kiu levis sian glavon alte super sian ka-
pon, kaj parolis al Tardos Mors. La viroj de Heliumio
çiam fieris, ke ili kapablas montri al Barsumo, kiel ru¸-
Marsanoj povas vivi, kaj nun venis por ni oportuna tem-
po montri al ili, kiel ili mortu. Ni reiru al niaj aferoj tiel,
kvazaû kuÿus antaû ni ankoraû mil utilaj jaroj. Sonoj de
aplaûdegado plenigis la çambregon, kaj por forigi la ti-
mojn de la ordinaraj homoj ni disi¸is kun ridetoj sur la
viza¸oj, malgraû tio, ke la çagreno mordis en niaj koroj.
251
PRINCINO DE MARSO
eLIBRO
Reveninte al la palaco, mi trovis, ke la famo jam atin-
gis al Deja Toris, tial mi rakontis al ÿi çion, kion mi aû-
dis.
Johano Carter, ni travivis tempon de grandega feliço,
kaj mi dankas al kia ajn sorto trafonta nin, ke ¸i perme-
sos al ni morti kune.
La postaj du tagoj ne montris rimarkindan ÿan¸on en
la aerprovizo, sed en la mateno de la tria tago la spira-
do i¸is pli malfacila sur la pli altaj tegmentoj. La avenuoj
kaj placoj de Heliumio pleni¸is de homoj, kaj çiu komer-
co çesigis. Plejparte la homoj brave rigardis en la viza-
¸on de sia neevitebla sorto, sed de tempo al tempo iu
viro aû virino sin donis al çagreno.
Çirkaû tagmezo multaj malfortuloj komencis subi¸i,
kaj baldaû poste la Barsumanoj milope falis en la ko-
maon, kiu antaûiras la asfiksian morton.
Deja Toris kaj mi, kun la aliaj anoj de la re¸a familio,
kuni¸is en ¸ardeno de la interna korto de la palaco. Ni
parolis en mallaûtaj tonoj, sentante, ke ombro de mor-
to baldaû kovros nin. Eç Ula ÿajnia partopreni niajn sen-
tojn, çar ¸i premis sin al Deja Toris kaj al mi, kaj plend-
ploretis kompatige.
Laû peto de Deja Toris oni alportis de la palaca teg-
mento nian etan kovejon, kaj ÿi sidis rigardanta la etan
vivon, kiun ÿi neniam konos.
252
PRINCINO DE MARSO
eLIBRO
La spirado i¸is ankoraû pli malfacila, kiam levi¸is Tar-
dos Mors kaj parolis al ni. Ni diru adiaûon unu al la
alia, çar la tagoj de la grandiozeco de Barsumo estas pre-
skaû finitaj. La morgaûa suno rigardos al mortinta pla-
nedo, kiu dum la eterneco trairos la spacon sen la reme-
moro pri ni. Venis por ni la fino. Li klini¸is kaj kisis la
virinojn, kaj metis sian fortan manon sur la ÿultrojn de
la viroj. Kiam çagrene mi turnis min for de li, mi rigar-
dis al Deja Toris. xia kapo klini¸is al la brusto, kaj ÿi ÿaj-
nis senviva. Kriante mi saltis al ÿi kaj levis ÿin per miaj
brakoj.
xi malfermis la okulojn, kaj rigardis al mi. Kisu min,
Johano Carter. Mi amas vin! Mi amas vin! Kruela estas
la sorto, kiu ÿire apartigas nin, tuj kiam ni komencis
kunvivadon aman kaj feliçan.
Dum mi premis ÿiajn karajn lipojn al miaj, revenis al
mi la malnova sento de potenco kaj de kapablo, kaj saltis
en miaj vejnoj la batala sango de Virginio.
Tiel ne estos, princino mia, mi kriis. Nepre ekzis-
tas rimedoj, kaj Johano Carter, kiu batale hakis vojon tra
fremda mondo, pro amo al vi, nepre li trovos ilin! Kaj
eç dum mi parolis, trans la sojlo de mia nekonscia men-
so venis serio de naû sonoj jam de longe forgesitaj. Kiel
subita ekbrilo de fulmo ilia signifo trafis min; ili estas la
ÿlosilo al la tri pordegoj de la atmosfera fabrikejo!
253
PRINCINO DE MARSO
eLIBRO
Turnante min al Tardos Mors, dum ankoraû mi pre-
mis mian mortantan amatinon al mia brusto, mi kriis:
Aviadilon havigu, ho moÿta jedako! Rapidu! Ordonu
kiel eble plej rapidan, rapide al la palaca tegmento. Eç
nun mi povas savi vian planedon.
Li ne atendis por min demandi, kaj tuj pluraj gvardi-
anoj kuregis al la plej proksima doko; malgraû la jama
maldenseco de la aero ili sukcesis venigi al la palaca teg-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]