[ Pobierz całość w formacie PDF ]
do zrobienia. Ale w tym już nikt nie może ci pomóc. Czym jest ta najważniejsza ze
wszystkich rzeczy? Jest to samoobserwacja. Nikt za ciebie tego nie może zrobić. Nikt ci nie
poda metody. Nikt też nie poda sposobu. W chwili, w której podpatrzysz jakąś technikę,
staniesz się znowu zaprogramowany. Samoobserwacja – ogląd samego siebie – to rzecz
bardzo ważna. To nie to samo, co zaabsorbowanie sobą. Zaabsorbowanie sobą, to zajmowanie
się sobą. Jesteś wówczas sobą zainteresowany, zatroskany o siebie. Mówię natomiast o
samoobserwacji. Co to jest? Oznacza to – tak dalece, jak to jest możliwe – obserwację
wszystkiego, co jest w tobie i dookoła ciebie – tak, jak gdyby wszystko to przydarzyło się
komuś innemu. Co oznacza to ostatnie zdanie? Znaczy ono, że powinieneś patrzeć na
wszystko tak, jakbyś nie był z tym w żaden sposób związany.
Cierpisz z powodu depresji i lęków dlatego, że identyfikujesz się z nimi. Mówisz: "Jestem
przygnębiony". Ale to nieprawda. Ty nie jesteś przygnębiony. Jeśli chciałbyś to wyrazić
dokładniej, mógłbyś powiedzieć: "Doświadczam teraz przygnębienia". A ty potrafisz swój
stan wyrazić zaledwie zdaniem: "Jestem przygnębiony". Nie jesteś przecież swą depresją. To
tylko chytra sztuczka twego umysłu, dziwaczna iluzja. Sam wpakowałeś się w ten sposób
myślenia, choć go sobie nie uświadamiasz: "Jestem swą depresją, jestem swym lękiem,
jestem swą radością, jestem swym wzruszeniem. Jestem zachwycony!"
Z całą pewnością nie jesteś zachwycony. Może jest w tobie, akurat w tym momencie,
zachwyt – ale poczekaj, to się zmieni, to nie będzie trwało wiecznie. Nigdy nic nie trwa
wiecznie, wszystko się zmienia, wszystko podlega ciągłej zmianie.
Chmury nadchodzą i odchodzą, niektóre z nich są czarne, a niektóre białe, niektóre z nich
są wielkie, a inne małe. Zstąp głębiej w tę metaforę. To ty jesteś niebem obserwującym
chmury. Dla ludzi Zachodu stwierdzenie to jest szokujące. A przecież nie masz na to wpływu.
Nie staraj się na nic wpływać. Nie zatrzymuj niczego. Patrz! Obserwuj! Kłopot z większością
ludzi polega na tym, że są straszliwie zajęci organizowaniem rzeczywistości, której nawet nie
rozumieją. Zawsze coś ustalamy, organizujemy... Nigdy nie przyjdzie nam do głowy, że
rzeczy nie potrzebują być organizowane. Naprawdę. To wielkie odkrycie. Rzeczy potrzebują
jedynie zrozumienia. Jeśli je zrozumiesz, one się zmienią.
ŚWIADOMOŚĆ, KTÓRA NIE OCENIA
Chcesz zmienić świat? A może byś zaczął od siebie? Może tak na początek dokonaj
zmiany w sobie? Jak to osiągniesz? Przez obserwację. Poprzez zrozumienie. Bez żadnej
ingerencji i oceny z twej strony. Ponieważ jeśli oceniasz, to nie możesz zrozumieć.
Jeśli powiesz o kimś, że jest "komunistą", to w tym momencie skończyło się rozumienie.
Przyczepiłeś mu etykietkę.
"Ona jest kapitalistką" – w tym momencie przestałeś rozumieć. Dałeś jej etykietkę, a jeśli
etykietka wyraża półtony twej aprobaty lub dezaprobaty, to jeszcze gorzej!
Jak zamierzasz zrozumieć to, co dezaprobujesz albo co aprobujesz w danej materii?
Żadnych sądów, żadnych komentarzy, żadnych nastawień. Po prostu obserwacja, studia,
ogląd bez pragnienia zmiany. Ponieważ jeśli pragniesz zmiany tego, co jest, na to, co
powinno być – powinno być według ciebie – przestajesz rozumieć. Treser stara się zrozumieć
psa, aby móc go nauczyć określonych sztuczek. Naukowiec obserwuje mrówki bez z góry
określonego celu – poza samą obserwacją – po to, aby się o nich jak najwięcej nauczyć. Nie
ma innego celu. Nie zamierza ich trenować, ani niczego od nich uzyskać. Jest nimi
zainteresowany, chce o nich dowiedzieć się jak najwięcej. Takie jest jego nastawienie. W
dniu, w którym uda ci się takie nastawienie osiągnąć, doświadczysz cudu. Zmienisz się – bez
[ Pobierz całość w formacie PDF ]