[ Pobierz całość w formacie PDF ]
świata, i wszystkiego co ludzkie na wieki zapomnienie.
Zcieżka tajemna do szczęśliwości też wiedzie wieczystej -w Paranirwany stan* ale u
kresu niezliczonych Kalp (epok), po zdobytych i poświeconych stanach Nirwany, z bezgranicznej
litości dla tego świata w ułudzie pogrążonych śmiertelnych i z bezdennego dla nich współczucia.
Ale powiedziano: Ostatni będzie największym". Samyak Sambuddha. Mistrz
doskonałości.swą duszę dla zbawienia świata poświęcił, wstrzymując się u progu Nirwany -
przeczystego stanu.
Egoizm nie może dotyczyć tego, kto przywdział trzy szaty: Nirmanakaja, Sambhogakaja,
Dharmakaja. Nirmanakajowie przypominają kontemplacyjne zakony. Napełniają one rezerwuar
duchowej siły na użytek Adeptów, którzy są w kontakcie z naszym światem. Wielu z tych, którzy stali
się Arhatami w czasie inkarnacji Buddy, zostają Nirmaiiakajaini dzięki jego naukom. Zatrzymanie się
na progu Nirwany oznacza, że ci którzy są w tym punkcie, mają w pełni wyższą świadomość.
Zachowują oni również tę świadomość na planie fizycznym. Tak wie. mogą oni działać w razie
potrzeby na każdym planie.
Plan buddyczny wydaje się wieść nas przez łańcuch światów. Nirwaniczna świadomość
oznacza świadomość w systemie słonecznym. Przy czwartym wtajemniczeniu doświadcza się dotyku
Nirwany. Nie oznacza to pełnej świadomości tego planu. Umożliwia to tylko wejście w najniższą jego
część. Człowiek musi się nieustannie wznosić, poprzez niższe podplany, aż pełna świadomość
zostanie osiągnięta.
Mówi się, że Budda osiągnął Paranirwanę. Jest to inny poziom Nirwany. Poza tym istnieją
dwa plany naszego systemu. Jeszcze wyżej znajduje się wyższy plan kosmiczny.
Znasz teraz prawdÄ™ o obu tych Drogach; kiedyÅ› nadejdzie i dla ciebie wyboru czas, o
Lanu o duszy żarliwej, gdy dojdziesz do końca Zcieżki i siedem przekroczysz Wrót. Masz teraz
jasną myśl, nie oplątują cię już więcej złudne myśli, gdyż poznałeś wszystko. Odkryta prawda
stoi przed tobą twarzą w twarz, patrzy na ciebie z powagą i mówi:
Słody jest owoc odpoczynku A wyzwolenia dla Jazni, ale jeszcze słodsze są owoce
długich, gorzkich trudów obowiązku i wyrzeczenia z miłości dla cierpiących współbraci w
ludzkości".
Bodhisattwa, który wygrał bój i trzyma nagrodę w dłoni, a mówi w swym boskim
współczuciu:
Z miłości dla braci oddaję tę wielką nagrodę" - spełnia wyrzeczenie
najwyższe. I Zbawicielem jest Zwiata.
Spójrz! Cel szczęśliwości bezmiernej i -długa droga cierpienia majaczą w oddali. Będziesz mógł
wybrać jedną albo drugą, o ty, który pragniesz cierpienia poprzez wieków wiele!...
OM YAJRAPANI HUM
Wyrzeczenie się pragnień osobowości jest mniejszym wyrzeczeniem. Poznanie pracy
wyższego rodzaju i wyrzeczenie się jej jest wielkim wyrzeczeniem. Gdy ono nastąpiło, wykonywanie
z zadowoleniem skromniejszej, ale potrzebnej pracy - jest szlachetnym obowiÄ…zkiem.
Gdy nazywa się Nirmanakajów strażnikiem, oznacza to, że są Oni zaangażowani w
napełnianie duchowego rezerwuaru mocą używaną przez Wielkie Białe Braterstwo. Moc ta służy
mądrą pomocą i radą kiedykolwiek jest to potrzebne, aby chronić ludzkość od błędów mogących
powodować cierpienie.
Każdy, kto dorósł do prawdziwego kontaktu z Mistrzem i utożsamił się z nim, może być
pewien, że wypełni zadania stojące przed nim na Drodze w obecnym cyklu.
40
www.teozofia.org Teozofia w Polsce
CZZ III
SIEDEM WRÓT
1. WY%7Å‚YNY PAKAMITY
O Nauczycielu, wybrałem; mądrości łaknę. Usunąłeś oto przede mną zasłonę, co tajemną
zakrywała Zcieżkę, i przekazałeś mi większą Janę". Ten twój służebnik gotów jest przyjąć
twoje kierownictwo.
C.W.L.
Acharya - znaczy duchowy nauczyciel albo guru. Wybierani są oni spośród świętych. Acharya posiada
wszelkie warunki i czeka na pozwolenie poddania siebie każdej Inicjacji. Mistrzowie (Adepci), którzy
przyjmują uczniów lub praktykantów, mają wiedzę guru.
Janę można określić jako przekaznik. Stosuje się do Dhammy czyli Prawa i przenosi nas przez morze
życia do Nirwany.
To dobrze o Szrawako. Przygotuj się bowiem twą pielgrzymkę masz odbywać sam.
Nauczyciel może tylko wskazać ci Drogę. Jedna jest dla wszystkich Zcieżka, lecz środki do
osiągnięcia celu muszą dla każdego pielgrzyma być inne.
Shrawaka jest tym, który słucha. Przestrzega on religijnych wskazań. Gdy wprowadza w
praktykę wiedzę teoretyczną lub praktykuje ascetyzm, staje się Shramanem. (Shrama jest wytrwałym
dążeniem).
Wszyscy, którzy kroczą Drogą, muszą osiągnąć te same właściwości czyli cnoty. Jednak
sposoby osiągania ich są bardzo różne. Rodzaj nauczania jest przystosowany do indywidualnych
potrzeb. Mistrz postępuje różnie z różnymi uczniami. Tak więc Mistrz może polecić jednemu ze
swych uczniów odosobnienie, innemu udział w zmaganiach tego świata. Może jednemu sprawić
radość" uświadamiając mu, że go uczy, a innego pozostanie w niewiedzy, że uczy go już przez długi
czas.
Jaką obierzesz ty, uczniu o niezłomnym sercu? Czy Samtan, koncentracje Nauki Oka,
poczwórną Dhjane - medytacje? Czy też Drogę obierzesz przez Paramitów sześć, przez tych
sześć szlachetnych wrót cnoty, co do Boddhi (mądrości) wiodą i do Pradżny, jako siódmego
mądrości stopnia? Urwista jest Zcieżka poczwórnej Dhjany, stromo się wije i wspina w górę; po
trzykroć wielki jest ten, kto na wyniosły wedrze się szczyt.
Na Paramity wyżyny poprzez jeszcze bardziej strome trzeba się wspinać ścieżki; musisz
tu drogę sobie torować przez siedem wrót, twierdz, które okrutne a przebiegle dzierżą potęgi -
namiętności dzikich wcielenia.
,.Drogą" jest osiągnięcie cnót i doskonalenie ich przez codzienne praktykowanie. Podejmując
ten wysiłek pozbywa się wielu błędów i niedoskonałości. Medytacja jest konieczna, aby osiągnąć ten
cel.
Etapami medytacji (Dhjany) są: koncentracja, medytacja, kontemplacja i wstępna praktyka
(pratyahara). Zarówno medytacja, jak i doskonalenie cnót są konieczne. Nie można medytować nie
posiadając ich. Równocześnie nie można rozwinąć cnót w sposób doskonal} bez medytacji.
Droga życia duchowego polega na uczestnictwie w sprawach tego świata. Należy podejmować
działania bez osobistego przywiązania, lecz dla dobra ludzkości. Nie należy działać oczekując czegoś
w zamian.
Rzut oka na przeciwieństwo cnót i doskonałości pokazuje jak trzeba być ich nieustannie
świadomym. Człowiek skupiony na sobie zapomina, że jest jednym z całością. Aby pozbyć się
41
www.teozofia.org Teozofia w Polsce
egocentryzmu, trzeba myśleć bardziej o innych niż o sobie i posuwać się naprzód, aby wykonać swoją
[ Pobierz całość w formacie PDF ]