[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Ale trudno to jednoznacznie stwierdzić.
Kogoś... powtórzył Collin. Sposób, w jaki wypowiedział to słowo,
mógł sugerować, że nie miał na myśli Jasona, a raczej jakąś inną osobę.
Zmarszczył brwi w zamyśleniu. Sądzi pani, że ta skóra pod paznokciami
mogła nie należeć do Jasona?
Tego nie wiemy przyznał doktor Daniels. Nie mamy DNA Jasona
Jamisona, więc nie mogliśmy porównać tych próbek. Lekarz skinął w stronę
Lucy. Ona już próbowała.
A jeśli porównalibyście te próbki skóry z DNA kogoś z bliskiej
rodziny, to czy udałoby się wykluczyć albo potwierdzić podobieństwo DNA?
zapytał Emmett.
Tak odparł Daniels. Ale nie mamy...
Przecież są te zwłoki wyciągnięte z jeziora Mondo przerwała Lucy.
36
RS
Lucy nie było w prosektorium, gdy przywieziono ciało Christophera, ale
czytała o tym wydarzeniu. Dowiedziała się także z prasy, że zidentyfikowano
zwłoki. A gdy pojmano Jasona Wilkesa i ujawniono jego prawdziwą
tożsamość, śledczy z biura szeryfa nie tylko połączyli mordercę z zabójstwem
Melissy Anderson, ale także z zamordowaniem mężczyzny, którego zwłoki
wyłowiono z jeziora.
Lucy przypomniała sobie, że aż ją zemdliło z wrażenia, gdy dowiedziała
się, że aresztowany mężczyzna okazał się być bratem tego zabitego. Wtedy
właśnie po raz pierwszy dotarła do niej konstatacja, że Jason Jamison jest
bezwzględnym mordercą, który zabija swe ofiary z zimną krwią.
Doktor Daniels niepewnie odniósł się do jej wypowiedzi.
Ciało było już w stanie zaawansowanego rozkładu przypomniał jej.
No i istniała jeszcze jedna komplikacja, o której Lucy też wiedziała. Rodzina
odebrała ciało i odbył się pogrzeb. Musielibyśmy otrzymać sądową zgodę na
przeprowadzenie ekshumacji, by pobrać próbkę DNA ze zwłok. A sądy nie
lubią wydawania takich nakazów.
Emmett przerwał ich dyskusję poważnym tonem.
Ekshumacja wcale nie będzie potrzebna oświadczył.
Więc, jak... zaczęła Lucy.
Zielone oczy Emmetta zwróciły się w jej kierunku, jakby mówił tylko do
niej.
Możecie pobrać próbkę DNA ode mnie.
Collin patrzył na piękną twarz studentki medycyny, gdy pojawił się na
niej wyraz zaskoczenia, a po chwili podejrzenia. Prawdopodobnie myślała, że
ich wizycie towarzyszy jakiś ukryty motyw.
Nie mógł mieć o to do niej pretensji. Na jej miejscu pewnie pomyślałby
tak samo. Tym razem jednak rzeczywistość przerosła fikcję literacką.
37
RS
Lucy otwarła szeroko oczy ze zdziwienia.
Czy jest pan spokrewniony z uciekinierem? Lucy próbowała
dopatrzyć się jakiegoś podobieństwa, ale żadnego nie dostrzegła. Widziała
tylko jedno kiepskie zdjęcie Jasona Jamisona w gazecie.
Agent FBI nieznacznie skinął głową.
Jason to mój brat.
Lucy rozwarła usta ze zdziwienia. Nigdy nie domyśliłaby się, że ci dwaj
mężczyzni mogli być braćmi. Różnili się między sobą jak dzień i noc.
Przyzwyczajona do tego, że zawsze była samodzielna, na moment
zupełnie zapomniała o roli doktora Danielsa i jego przywileju zadawania
pytań.
Czy mogłabym jeszcze raz zobaczyć pana legitymację służbową?
Collin roześmiał się, gdy Emmett powtórnie sięgnął do kieszeni po
dokument.
Nie musi się pani niczego obawiać. Nie przyszliśmy tutaj, żeby mieszać
w dowodach. My chcemy tylko odnalezć Jasona i doprowadzić go do
więzienia.
Lucy przytrzymała portfel palcami i dokładnie przeczytała dane na
legitymacji. Gdy już potwierdziła tożsamość Emmetta, zwróciła się do Collina.
Jeśli ten pan jest bratem ściganego, to jak pan pasuje do tej układanki?
Jest pan jego siostrą? Nawet nie skrzywiła ust w uśmiechu.
Collin spojrzał na doktora Danielsa i skomentował ironię Lucy:
Ona ma niewyparzony język.
Lekarz sądowy roześmiał się głośno, a jego wielki brzuch trząsł się pod
laboratoryjnym fartuchem jakby miał wybuchnąć jak wulkan.
Myśli pan, że tego nie wiem? W jego oczach widać było sympatię do
praktykantki. Na szczęście jest debeściarą w tym, co robi. Jego twarz nagle
38
RS
spoważniała i odezwał się konfidencjonalnie: Ale proszę jej tego nie
powtarzać.
O czym tam rozmawiacie? zapytała Lucy z twarzą niewinnego anioła.
Widzi pan? Daniels spojrzał na Collina. Nie mówiłem panu?
Debeściara.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]