[ Pobierz całość w formacie PDF ]
deponat omne et pellat ex animo decus:
malus est minister regii imperii pudor.
440 443
Quem fata cogunt, ille cum venia est miser;
at si quis ultro se malis offert volens
seque ipse torquet, perdere est dignus bona
quis nescit uti.
212
451 453
Propria descripsit deus
offida et aevum per suos duxit gradus:
laetitia iuvenem, frons decet tristis senem.
459 460
Ingenia melius recta se in laudes ferunt,
si nobilem animum vegeta libertas alit.
483 502
Non alia magis est libera et vitio carens
ritusque melius vita quae priscos colat,
quam quae relictis moenibus silvas amat.
Non illum avarae mentis inflammat furor
qui se dicavit montium insontem iugis,
non aura populi et vulgus infidum bonis,
non pestilens invidia, non fragilis favor;
non ille regno servit aut regno imminens
vanos honores sequitur aut fluxas opes,
spei metusque liber, haud illum niger
edax livor dente degeneri petit;
nec scelera populos inter atque urbes sata
novit nec omnes conscius strepitus pavet
aut verba fingit; mille non quaerit tegi
dives columnis nec trabes multo insolens
suffigit auro, non cruor largus pias
inundat aras, fruge nec sparsi sacra
centena nivei colla summittunt boves;
sed rure vacuo potitur et aperto aethere
innocuus errat.
559 562
Sed dux malorum femina: haec scelerum artifex
obsedit animos, huius incestis stupris
fumant tot urbes, bella tot gentes gerunt
et versa ab imo regna tot populos premunt.
593 594
Intrepida constent verba: qui timide rogat
docet negare.
598
Honesta quaedam scelera successus facit...
213
606 607
Animusne cupiens aliquid effari nequit?
*
Curae leves loquuntur, ingentes stupent.
609
Matris superburn est nomen et nimium potens.
625 626
Regni tenacis dominus et tacitae Stygis
nullam relictos fedt ad superos viam...
721
...Scelere velandum est scelus.
761 763
Anceps forma bonum mortalibus,
exigui donum breve temporis,
ut velox celeri pede laberis!
824
Quid sinat inausum feminae praeceps furor?
876
Alium silere quod voles, primus sile.
878
Mori volenti deesse mors numquam potest.
881
Mors optima est perire lacrimandum suis.
918 922
O vita fallax, abditos sensus geris
animisque pulchram turpibus faciem induis:
pudor impudentem celat, audacem quies,
pietas nefandum; vera fallaces probant
simulantque molles dura.
214
978 987
Res humanas ordine nullo
fortuna regit sparsitque manu
munera caeca, peiora fovens;
vincit sanctos dira libido,
fraus sublimi regnat in aula.
Tradere turpi fasces populus
gaudet, eosdem colit atque odit.
Tristis virtus perversa tulit
praemia recti:
castos sequitur mala paupertas
vitioque potens regnat adulter...
1123 1127
Quanri casus humana rotant!
Minor in parvis fortuna furit
leviusque ferii leviora deus;
servat placidos obscura quies
praebetque senes casa securos.
1141 1143
Volat ambiguis mobilis alis
hora, nec ulli praestat velox
Fortuna fidem.
215
Fedra
132 135
Kto na samym początku stawił opór i odepchnął miłość, ten żyje bezpiecznie jako zwy-
cięzca; lecz kto przez pochlebczą uległość wyhodował słodkie zło, za pózno stara się zrzucić
jarzmo, w które się wprzągł.
139 141
Gdy wolność blisko, nawet starzec staje się dzielny. Pierwsza rzecz, to mieć szlachetne
pragnienia i nie zbaczać z drogi; drugi jest wstyd, który zna umiar w grzechu.
249
Połowa wyzdrowienia, to chcieć wyzdrowieć.
269 270
...Opinia nie liczy się z prawdą; ma lepszą opinię, kto zasługuje na gorszą, gorszą ma lep-
szy.
353 355
Gdy Amor wydaje rozkazy, wszystko jest mu posłuszne i ginie nienawiść. Zadawnione
urazy ustępują przed jego płomieniem.
404
...Smutek nie dodaje otuchy nieszczęśliwym.
427 430
Niełatwo znalezć w sobie odwagę, by spełnić zbrodniczy rozkaz, lecz kogo lękiem napeł-
niają polecenia władcy, niech straci i wygna z serca wszelkie poczucie honoru; wstyd jest
złym wykonawcą królewskich rozkazów.
440 443
Kogo los zniewala, temu można wybaczyć jego nieszczęście; lecz jeśli kto dobrowolnie
pcha się w biedę i sam siebie dręczy, zasługuje na to, by utracić szczęście, z którego nie umie
korzystać.
451 453
Bóg ustanowił dla każdego wieku właściwe powinności i podzielił nasze życie na odpo-
wiednie okresy; młodemu przystoi radość, starcowi zasępione czoło.
216
459 460
Prawe umysły śmielej się wznoszą ku sławie, jeżeli szlachetną duszę wspiera ożywcza
wolność.
483 502
Nikt nie żyje swobodniej, dalej od występku, ani bardziej nie czci dawnych obyczajów niż
ten, kto wyrzekłszy się miasta ukochał lasy. Kto nie splamiony winą oddaje się wędrówkom
wśród górskich szczytów, tego nie rozpłomienia ani szal chciwości, ani zwodnicza łaska ludu,
ani motłoch szlachetnym mężom niewierny, ani zgubna zawiść, ani nietrwała życzliwość; ten
ani nie służy władzy, ani nie dąży do władzy polując na próżne zaszczyty lub złudne bogac-
twa, lecz wolny jest od nadziei i strachu; czarna trawiąca nienawiść nie nęka go zębem nik-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]