[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ży do przedziału obsługiwanego przez typ danych SByte) na wartość typu SByte, zaokrą-
glając ewentualną część ułamkową.
Funkcja CShort
Konwertuje dowolne wyrażenie numeryczne (którego wartość należy do przedziału obsłu-
giwanego przez typ danych Short) na wartość typu Short, zaokrąglając ewentualną część
ułamkową.
Funkcja CSng
Konwertuje dowolne wyrażenie numeryczne (którego wartość należy do przedziału obsłu-
giwanego przez typ danych Single) na wartość typu Single.
Funkcja CStr
Konwertuje wyrażenie na jego reprezentację łańcuchową. Przykładowo, wartości typu Boole-
an mogą być konwertowane na dwa łańcuchy: "True" lub "False". Daty są konwertowane
na właściwe łańcuchy zgodnie z formatem zdefiniowanym w ramach ustawień regional-
nych danego komputera.
Funkcja CType
Oferuje uniwersalny mechanizm rzutowania, za pomocą którego obiekt lub wyrażenie do-
wolnego typu można przekształcać w odpowiednik innego typu. Funkcja CType może
być stosowana dla wszystkich klas, struktur i interfejsów. Co więcej, okazuje się, że funkcja
CType sprawdza się zarówno w przypadku podstawowych typów danych, jak i typów
(w tym klas) definiowanych przez użytkownika. Poniżej przedstawiono składnię tej funkcji:
CType(wyrażenie, nazwa-typu)
Przykładowo, poniższe wyrażenie:
Dim targetNumber As Integer = CType("12", Integer)
jest odpowiednikiem następującego wyrażenia:
Dim targetNumber As Integer = CInt("12")
Nowość w wersji 2005. W wydaniu Visual Basica z 2005 roku dodano mechanizm przecią-
żania operatorów, który szczegółowo omówimy w rozdziale 5. Jednym z elementów prze-
ciążania operatorów jest możliwość definiowania reguł konwersji funkcji CType dla własnych,
niestandardowych klas.
Funkcja CUInteger
Nowość w wersji 2005. Konwertuje dowolne wyrażenie numeryczne (którego wartość
należy do przedziału obsługiwanego przez typ danych UInteger) na wartość typu UInteger,
zaokrąglając ewentualną część ułamkową.
Funkcja CULong
Nowość w wersji 2005. Konwertuje dowolne wyrażenie numeryczne (którego wartość
należy do przedziału obsługiwanego przez typ danych ULong) na wartość typu ULong,
zaokrąglając ewentualną część ułamkową.
92 | Rozdział 4. Zmienne i typy danych
Funkcja CUShort
Nowość w wersji 2005. Konwertuje dowolne wyrażenie numeryczne (którego wartość na-
leży do przedziału obsługiwanego przez typ danych UShort) na wartość typu UShort,
zaokrąglając ewentualną część ułamkową.
Zmienne
Zmienną (ang. variable) można zdefiniować jako konstrukcję posiadającą następujące własności:
Nazwę
Nazwa zmiennej jest wykorzystywana do jej identyfikowania w kodzie zródłowym. W języku
programowania Visual Basic nazwa zmiennej musi się rozpoczynać albo od litery alfa-
betu (odpowiedniego znaku Unicode), albo od znaku podkreślenia poprzedzającego kolejny
znak podkreślenia lub dowolny znak Unicode (literę alfabetu, cyfrę, znak formatujący lub
kombinację różnych znaków). Wraz z wprowadzeniem technologii .NET firma Microsoft
zaproponowała nowy zbiór standardów nazewnictwa, które należy stosować w przypadku
zmiennych i innych nazywanych obiektów. Wspomniane standardy omówiliśmy już w punk-
cie Konwencje nazewnicze w rozdziale 1.
Adres
Każda zmienna ma przypisany adres pamięciowy, czyli miejsce składowania jej wartości.
Zmienne stosowane w platformie .NET nie dają nam gwarancji, że reprezentowane dane
będą stale składowane pod tymi samymi adresami, zatem same adresy zmiennych nie po-
winny być rejestrowane ani wykorzystywane.
Typ danych
Typ danych zmiennej określa zakres możliwych wartości, które mogą być przez tę zmien-
ną reprezentowane.
Wartość
Wartość zmiennej jest jej właściwą zawartością składowaną pod odpowiednim adresem
pamięciowym. Wartość zmiennej określa się czasem mianem r-wartości (ang. r-value),
ponieważ zawsze występuje po prawej stronie operatora przypisania. Przykładowo, poniż-
sze wyrażenie:
Dim targetValue As Integer = 5
można odczytać w następujący sposób: Zapisz wartość 5 w pamięci, pod adresem repre-
zentowanym przez zmienną targetValue . Ponieważ nazwy zmiennej targetValue użyto
na lewo od operatora przypisania, zmienna (lub jej lokalizacja w pamięci) bywa nazywana
l-wartością (ang. l-value).
Zakres
Zakres zmiennej określa miejsca programu, w których dana zmienna będzie widoczna
z perspektywy kodu zródłowego. Zakres zmiennych omówimy bardziej szczegółowo w dal-
szej części tego rozdziału.
Czas życia
Od czasu życia zmiennej zależy to, kiedy i jak długo dana zmienna będzie istniała. Okazuje
się, że zmienna może, ale nie musi być widoczna (należeć do bieżącego zakresu) w całym
czasie życia. Także czas życia zmiennych zostanie szczegółowo przeanalizowany w dalszej
części tego rozdziału.
Zmienne | 93
Deklaracja zmiennej
Deklaracja zmiennej (ang. variable declaration) ma na celu związanie jej nazwy z określonym
typem danych. W przypadku zmiennych nieobiektowych (typów wartościowych) deklaracja
jest równoznaczna z utworzeniem egzemplarza danej zmiennej. Przykładowo, deklaracja
w postaci:
Dim createMeNow As Integer
tworzy zmienną typu Integer nazwaną createMeNow. Powyższa deklaracja jest równoważna
poniższemu wyrażeniu:
Dim createMeNow As Integer = New Integer
lub nawet wyrażeniu w postaci:
Dim createMeNow As New Integer
w którym położono nacisk na sam fakt tworzenia nowego egzemplarza obiektu zmiennej.
Za pomocą pojedynczych wyrażeń można deklarować wiele zmiennych. Ogólnie, mimo że typ
każdej z deklarowanych zmiennych może być inny, każdorazowe stosowanie nazw typów nie
jest bezwzględnie wymagane. Jeśli w deklaracji zmiennej zrezygnujemy z jawnego określenia
typu, wówczas zostanie zastosowany typ kolejnej zmiennej, dla której w sposób bezpośredni
zadeklarowano właściwy typ. Przykładowo, poniższy wiersz kodu:
Dim first As Long, second, third As Integer, fourth As String
deklaruje między innymi zmienne second i third typu Integer (w Visual Basicu 6 second
byłaby zmienną typu Variant).
[ Pobierz całość w formacie PDF ]